Blanche Marie

Afgelopen weekend was het eindelijk zover.. de trip naar de Blanche Marie stond op het programma! Vrijdagochtend negen uur stond het busje voor de deur. Lekker vroeg, zou je denken. Maar we moesten eerst nog langs het huis van Lorenzo (onze reisleider) om daar het eten en de andere reisspullen op te halen. Na ongeveer een uur te hebben stilgestaan gingen we eindelijk verder.. op naar de boot! ‘De boot’ bleek een hout geval te zijn met een paar planken als zitplaats en een zeiltje als dak. Eenmaal alles ingeladen, konden we met onze benen in ons nek vertrekken! In tegenstelling tot ons had de stuurman wel vertrouwen in het bootje, want hij zette er gelijk flinke vaart achter. Met vijftig kilometer per uur knalden we over de golven en stuiterden wij op onze planken.
Na ongeveer twee uur varen was het tijd voor een tussenstop. We gingen lunchen in Orealia, een dorp in Guyana (yes, weer een land erbij!). Echt primitief daar! Het dorp heeft ongeveer 1500 inwoners en is alleen per boot te bereiken. Er is daar nog geen stroom, maar ze waren nu wel bezig met de aansluiting op het elektriciteitnetwerk. Pff, moet er niet aan denken om daar te wonen. Wel schattige kinderen gezien daar, die in schooluniform uit de jungle kwamen lopen!
Na de lunch gingen we per boot naar een klein strandje, waar witte kleibrokken lagen. Deze klei schijnt heel goed te zijn voor je huid, dus we liepen al snel allemaal als witte spoken door het water!
Na twee uur relaxen weer hups in de boot. Op naar Apoera! In Apoera eerst de kamerverdeling bepalen, weer relaxen en weer eten. Daarna gingen we ons klaarmaken voor de disco! Vette party!! Haha, toch niet helemaal! De disco bleek vier palen met een dak erboven, met daarin wel tien boxen waaruit keiharde muziek schalde. Naast ons waren er nog drie mannen die in een hoekje aan de Sopi (sterke drank) zaten.
Dus na een uur disco-en was het wel tijd om naar ons huis te gaan. Trouwens een heel mooi, groot huis. Daar nog een tijd ‘ik heb nog nooit…’ gespeeld, waardoor iedereen alles van iedereen te weten is gekomen.. en toen lekker slapen! Sommige kozen voor de hangmat buiten, maar ik vond het stapelbedje binnen toch iets aantrekkelijker!
De volgende ochtend werden we gewekt met een heerlijk ontbijtje. Daarna onze spullen weer inpakken en richting het oude gedeelte van Apoera. Dat gedeelte leven de mensen nog heel primitief. In kleine indianenhutjes, zonder stroom en andere luxe. Ik had net het gevoel alsof we in het museum liepen. Het is echt moeilijk te beseffen dat die mensen daar echt dag en nacht leven. Nog een paar kralenarmbandjes gekocht daar. En toen werden we opgepikt door een kleine pick-up.
Met die pick-up gingen we naar de Blanche Marie watervallen. Het wagentje had vier plaatsen op de achterbank, en de rest moest maar in de laadbak. Weer een houten plank en weer stuiteren.. maar wat een gave omgeving! Dwars door het oerwoud waar we apen, schildpadden, mooie vogels en vlinders zagen. Maar het was niet ff rustig om je heen kijken, want vaak was het BUKKEN!! Bijna weer een tak in je gezicht!
Bij het huis van de Blanche Marie aangekomen eerst ff eten natuurlijk. Toen te voet door de jungle, op naar de watervallen! De watervallen waren echt indrukwekkend! We konden niet onder de watervallen staan, maar wel in de stroomversnellingen zitten… lekker chillen, chillen, chillen in het bubbelbad!
Toen we weer terugkwamen bij het huis had een van de mannen een slang gevangen, die ze gingen gebruiken voor de fok. Natuurlijk moest Kim hem even aanraken, voelt gek joh!
’s Avonds leken we allemaal te moe om nog iets te gaan doen, maar toen we aan ‘Het Spel’ begonnen was iedereen weer klaarwakker. Vooral toen er chocoladevlokken en tandenborstels uitgebeeld moesten worden… Je BENT een tandenborstel! Dus niet ff snel je hand naar je mond doen en klaar, maar je hele lichaam gebruiken om het voorwerp na te doen. Erg grappig!
Daarna was het tijd om rustig te slapen. Hoewel, laat dat rustig maar weg! De hele nacht fladderden er vleermuizen boven je hoofd. Binnen, in huis! Gelukkig had ik een megagrootte klamboe mee, waardoor Marijke, Sylvia en ik een gezellig tentje konden creëren en we de vleermuizen nog een beetje uit de buurt konden houden. ‘s Ochtends was het nog even spannend, toen de vleermuis in de tent zat! We wisten niet hoe snel we op elkaar in een hoekje moesten kruipen!!
De volgende middag gingen we weer naar huis! Weer stuiteren in de pick-up en de boot, weer een tussenstop bij Orealia, weer naar het klei-strandje, weer lekker eten onderweg. Och, wat heb ik het zwaar!!
Vanochtend wel opgestaan met pijn in mijn rug van het stuiteren. Maar dat was het zeker waard!!