Een dag in Nickerie
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Kim
20 Juli 2008 | Suriname, Nieuw Nickerie
Afgelopen twee weken geen trips gemaakt of feestdagen gehad. Dus daarom een schets van een dag in de tweede stad (dorpser dan dorps) van Suriname: Nieuw Nickerie!
Hoewel de lokale mensen het niet met me mee eens zijn, vind ik zelf dat ik elke dag vroeg op moet. Half zeven gaat het wekkertje, zodat ik rond kwart voor acht bij WIN kan zijn. ’s Ochtends best wat tijd nodig, aangezien je eerst even moeite moet doen om de doordraaiende doucheknop open te krijgen en dat je er vervolgens niet altijd op kan rekenen dat de koude douche ook werkelijk stroomt als je eronder staat (deze week twee keer gehad dat ik totaal ingezeept moest wachten tot de waterdruk terug kwam).
Daarna in een gekrompen poloshirt (blindelings linksrijdend) op weg naar WIN. Ik groet onze wachter (ome Jules) die in elkaar gedoken in de deuropening van zijn kleine hutje zit. Ik rijd snel langs de enorme stier die aan de kant van de weg staat. En zie tientallen kinderen die in groen geblokte uniformen naar school lopen. Net zoals altijd fietsen of brommen er weer een aantal grote, stoere kerels, die met hun ieniemienie kanariepietje in een kooitje aan het pronken zijn. En er staat weer een groep mannen hun versgevangen (nog levende) vissen en krabben te verkopen. Vandaag zijn er een aantal huizen die vanwege de hevige regen ondergelopen zijn.
Ik kijk er al bijna doorheen, maar overal ligt afval! De vuilnisdiensten komen namelijk al maanden, misschien al jaren niet meer. En elke ochtend stipt tien over half acht loopt er een oude man met een stok en een knapzak, die al zo lang ik hier woon, op (of eigenlijk naast) dezelfde plastic slippertjes loopt. Ten slotte zitten mensen op hun balkon die totaal niks aan het doen zijn, behalve psst-en naar de bakra’s toe.
Na twee straten asfalt en twee straten hobbelen op zandwegen kom ik aan bij WIN groep. Waar een hagedis snel wegkruipt in zijn holletje onder het fietsenrek en waar ik snel mijn eerste bakje oploskoffie zet. Laptopje installeren, internet aansluiten (alleen verbinding als je de kabel over het beeldscherm heen legt!). En de werkdag kan beginnen! Er volgen een aantal gesprekken met cliënten, een bezoek aan het kindertehuis, een overleg met het team en tussendoor verslagen typen.
Frank komt vandaag eindelijk weer eens langs, met zijn vrolijke ‘goedemorgen!’ en met zijn mandje vol met lekkers. Frank is een grote vent, bewaker van het ziekenhuis. Maar daarnaast houdt hij van kaas- en kokoskoekjes bakken en verkopen. Helemaal gelukkig worden wij als de altijd-blije-postbode ook nog langs komt om ons te verblijden met een kaart of een pakje.
Ineens enorm kabaal, heftig gekibbel en hysterisch gekrijs uit het kantoor naast ons. Henna is gevlucht naar de andere kant van het gebouw, vanwege een slang! Natuurlijk even nieuwsgierig kijken.. en lachen, want het is maar een Swipi (klein, dun slangetje).
’s Middags komt de zesjarige, buitengewoon intelligente Kevin ‘Dag mevrouw Kim, mag ik spelen?’ langs. Elke dag komt hij uit school op WIN, om te wachten tot zijn tante Henna klaar is met werken.
Na werktijd snel naar huis en sportkleding aan. Want deze week doe ik mee aan het tennistoernooi. Dus bijna elke avond een wedstrijd. Mijn homies kwamen me flink ‘kraken’(aanmoedigen). En mede daardoor ‘heb ik ze gewonnen!’. Gepromoveerd naar de D-klasse en een mooi prijsje verdiend!
’s Avonds laat weer naar huis, terug naar mijn Moboco-family. Waar ik me helemaal thuis voel. Ook al zijn we genoodzaakt de ramen te barricaderen met djogo-flessen (liter-bierflessen), vanwege de vele inbraken in bakra-huizen. En ook al kun je geen glas oppakken, zonder dat er een gekko uitspringt en moet je ’s avonds een lange broek aan en continu deet smeren tegen de muskieten. En ook al staan er ’s nachts schreeuwende mensen (of papegaaien) onder mijn raam. En moet ik elke keer als ik naar het toilet ga, eerst het kraantje open- en daarna weer dichtdraaien. Ik ga nog zes weekjes genieten van dit thuis! Maar ik kijk ook al uit naar mijn thuis in Nederland, hoor! Fijne vakantie allemaal!!
Hoewel de lokale mensen het niet met me mee eens zijn, vind ik zelf dat ik elke dag vroeg op moet. Half zeven gaat het wekkertje, zodat ik rond kwart voor acht bij WIN kan zijn. ’s Ochtends best wat tijd nodig, aangezien je eerst even moeite moet doen om de doordraaiende doucheknop open te krijgen en dat je er vervolgens niet altijd op kan rekenen dat de koude douche ook werkelijk stroomt als je eronder staat (deze week twee keer gehad dat ik totaal ingezeept moest wachten tot de waterdruk terug kwam).
Daarna in een gekrompen poloshirt (blindelings linksrijdend) op weg naar WIN. Ik groet onze wachter (ome Jules) die in elkaar gedoken in de deuropening van zijn kleine hutje zit. Ik rijd snel langs de enorme stier die aan de kant van de weg staat. En zie tientallen kinderen die in groen geblokte uniformen naar school lopen. Net zoals altijd fietsen of brommen er weer een aantal grote, stoere kerels, die met hun ieniemienie kanariepietje in een kooitje aan het pronken zijn. En er staat weer een groep mannen hun versgevangen (nog levende) vissen en krabben te verkopen. Vandaag zijn er een aantal huizen die vanwege de hevige regen ondergelopen zijn.
Ik kijk er al bijna doorheen, maar overal ligt afval! De vuilnisdiensten komen namelijk al maanden, misschien al jaren niet meer. En elke ochtend stipt tien over half acht loopt er een oude man met een stok en een knapzak, die al zo lang ik hier woon, op (of eigenlijk naast) dezelfde plastic slippertjes loopt. Ten slotte zitten mensen op hun balkon die totaal niks aan het doen zijn, behalve psst-en naar de bakra’s toe.
Na twee straten asfalt en twee straten hobbelen op zandwegen kom ik aan bij WIN groep. Waar een hagedis snel wegkruipt in zijn holletje onder het fietsenrek en waar ik snel mijn eerste bakje oploskoffie zet. Laptopje installeren, internet aansluiten (alleen verbinding als je de kabel over het beeldscherm heen legt!). En de werkdag kan beginnen! Er volgen een aantal gesprekken met cliënten, een bezoek aan het kindertehuis, een overleg met het team en tussendoor verslagen typen.
Frank komt vandaag eindelijk weer eens langs, met zijn vrolijke ‘goedemorgen!’ en met zijn mandje vol met lekkers. Frank is een grote vent, bewaker van het ziekenhuis. Maar daarnaast houdt hij van kaas- en kokoskoekjes bakken en verkopen. Helemaal gelukkig worden wij als de altijd-blije-postbode ook nog langs komt om ons te verblijden met een kaart of een pakje.
Ineens enorm kabaal, heftig gekibbel en hysterisch gekrijs uit het kantoor naast ons. Henna is gevlucht naar de andere kant van het gebouw, vanwege een slang! Natuurlijk even nieuwsgierig kijken.. en lachen, want het is maar een Swipi (klein, dun slangetje).
’s Middags komt de zesjarige, buitengewoon intelligente Kevin ‘Dag mevrouw Kim, mag ik spelen?’ langs. Elke dag komt hij uit school op WIN, om te wachten tot zijn tante Henna klaar is met werken.
Na werktijd snel naar huis en sportkleding aan. Want deze week doe ik mee aan het tennistoernooi. Dus bijna elke avond een wedstrijd. Mijn homies kwamen me flink ‘kraken’(aanmoedigen). En mede daardoor ‘heb ik ze gewonnen!’. Gepromoveerd naar de D-klasse en een mooi prijsje verdiend!
’s Avonds laat weer naar huis, terug naar mijn Moboco-family. Waar ik me helemaal thuis voel. Ook al zijn we genoodzaakt de ramen te barricaderen met djogo-flessen (liter-bierflessen), vanwege de vele inbraken in bakra-huizen. En ook al kun je geen glas oppakken, zonder dat er een gekko uitspringt en moet je ’s avonds een lange broek aan en continu deet smeren tegen de muskieten. En ook al staan er ’s nachts schreeuwende mensen (of papegaaien) onder mijn raam. En moet ik elke keer als ik naar het toilet ga, eerst het kraantje open- en daarna weer dichtdraaien. Ik ga nog zes weekjes genieten van dit thuis! Maar ik kijk ook al uit naar mijn thuis in Nederland, hoor! Fijne vakantie allemaal!!
-
21 Juli 2008 - 06:22
Ellen:
kim heel veel plezier nog de laatste weekjes, je gaat het zeker missen in nederland. Doe iedereen daar de groeten (mensen van win, kevin, kindertehuis etc..)
gr. -
21 Juli 2008 - 06:23
Annemarie:
Top verhaaltje weer! Kan mn werkdag niet beter beginnen dan eerst even een gezellig verhaal te lezen van Kim! Joepie!
Die foto's met je homies ziet er ook zuper gezellig uit!
Dikke zoen, Pietje -
21 Juli 2008 - 06:57
Mar:
Heerlijk zo'n verhaaltje op de vroege werk morgen :-) u make me happy 2day!! En winnend...Goed bezig...
DIkke kusss -
21 Juli 2008 - 07:40
Eline:
He meis,
6 weekjes dus nog.. Gelukkig maar, ben je bijna weer hier! Maak er nog een paar mooie weken van he!
Dikke zoen Lien -
21 Juli 2008 - 08:06
Gabriella:
Ha Kim,
Geniet van je laatste weekjes!
Liefs,
Gabriella -
21 Juli 2008 - 09:30
Yv:
Ow kimmetje wat heeerlijk! Ik waan me weer eventjes terug in Nickerie met jouw verhaal! Brr hier zo koud, regen en sollicitatiestress.. Overal blaren omdat ik na 4 maanden slippers niet meer normale schoenen aan kan haha. Mis jullie zekers te weten! kusje aan alle moboco's, jess, kitty, wanita & co, de winners, kevin, dan, frank, die maffe postbode en snel weer berichtje plaatsen he! 'toch' gaat er maar niet uit, heel vervelend. O ja heb prijsje verdiend haha kus -
21 Juli 2008 - 09:34
Appel (van P.eren):
Hee Kim!
Gefeliciteerd met je overwinning. Toppie hoor meid! Zo, wat vliegt de tijd toch he! Geniet nog volop van je zes weekjes. Als je weer terug bent spreken we snel wat af. Kan je ook onze film en foto's bekijken.
Liefs Marleen -
21 Juli 2008 - 10:04
Carinke:
He Kim, wat geweldig om je verhalen te lezen wat je allemaal mee maakt!
Ik heb de afgelopen week met de Nijmeegse vierdaagse mee gelopen. Wel een leuke ervaring maar wel pittig hoor! Ik had gelukkig geen blaren maar wel een pijnlijke knie en nu zijn mijn kuiten nog erg strak.
Geniet nog van de laatste weken!
x -
21 Juli 2008 - 10:36
Ingrid:
Hoi, hoi.
Leuk weer, zo'n berichtje van je. Wat leven wij hier dan toch in luxe,he. Maar ook grappig dat je daar ook weer aan 'alles went'. Meedoen (en dan ook nog winnen) aan lokale dingen is erg leuk, denk ik...gefeliciteerd!
De tijd vliegt voorbij, dus geniet nog even van de laatste weken.
Liefs Ingrid -
21 Juli 2008 - 21:29
Loor:
Hai Kimmie,
Ontzettend leuk om te lezen hoe zo een "normale" werkdag er bij jou uitziet. Grappig, dingen die je nooit had verwacht zijn nu normaal geworden.
Wowie, volgens mij heb je een nieuw talent ontdekt! Goed gedaan zeg!! ( Ik had niet anders verwacht..!)
Geniet nog lekker van je zes weken, zoals je kunt lezen staan we allemaal te springen om je terugkomst!
Liefs en tot snel! Loor -
22 Juli 2008 - 09:27
Sammie:
Hee kimmie!
Wat een super verhaal weer, leuk geschreven!! Ook leuk om ons eens een kijkje te laten nemen in een 'normale' dag! Veel plezier nog!
Volgend jaar een wildcard voor Wimbledon??
xx Sam, groetjes van de family! -
22 Juli 2008 - 10:16
Eelkje:
Hey meis! Leuk om weer wat van je te lezen! Jeetje wat vliegt de tijd joh, nog maar 6 weken....dan gaan we toch ECHT afspreken he??? Gezellie! Tot spreeks en veel succes de komende weken!
Kusss -
26 Juli 2008 - 14:38
Leks:
Kimmetje wat heerlijk herkenbaar...:) Sinds 2 dagen kan ik nu genieten van de warme douche, eindelijk! Nog steeds veel regen!
KUS -
27 Juli 2008 - 16:21
Noeri:
Leuk om een indruk te krijgen van hoe voor jou het dagelijkse leven er daar uitziet! Absoluut niet te vergelijken met hoe je werkdag hier in Nederland op KiTS verloopt! We hebben laatst trouwens weer eens grondig gesorteerd en opgeruimd, waardoor alles er weer piekfijn uitziet! 'Kim zou trots op ons zijn!' zeiden we al tegen elkaar.
Veel plezier nog de laatste paar weekjes! We zien elkaar pas in oktober, want ik heb ook het reisvirus te pakken gekregen en ga in augustus 2 maanden in Zuidoost-Azie backpacken. Erg veel zin in! Dus tot in oktober!
Liefs, Noeri -
02 Augustus 2008 - 03:18
Wizzeltje:
Mi gudu, wat een leven hebben we toch.. klinkt als een zorgeloos bestaan, no spang, back to basic! die galloperende stieren vind ik persoonlijk alleen iets minder... gisteren zag ik er 4 tegelijk uitgelaten worden.. ZONDER RIEMPJE! ben maar even afgestapt hahah! naast de zwerfhonden, nemen nu ook de koeien de macht over... nog even en the wild is ruling Nickeriecity...
klinkt als een goed staaltje voor de nieuwste horrorfilm!
brasa !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
